Annus
2 0 0 7


Mortuus est saevus crudelisque ille tyrannus,

De Saddam Hussein interfecto (cf. Nuntios)

Mortuus est saevus crudelisque ille tyrannus,
prima luce modo supplicio periit.
Nunc Europa dolet, laetatur America; ipse
quid velit is populus, qui sub eo misere
vivebat multos annos, curare videtur
vix quisquam – Saddam supplicio periit.
„Iustum est et dignum", dices fortasse, „tyrannum,
multos ipse homines qui sine iudicio
ullo interficiebat, nunc pendere…" Sodalis,
cur, dic, supplicium gentibus omnibus iam
Europae vetitum? Vitam non auferet ullus
iudex hic homini; permultos aliquis
iam licet occiderit, non est tamen ipse necandus.
Sacra est vita omnis – et scelerati – hominis.
Hoc unum et simplex ignorans ipse tyrannus
civibus atque hosti perniciosus erat.
Ignorant hoc et hi, qui temptant dilacerare
per fora perque vias innocuos homines.
At qui nunc illam terram regnare conantur,
esse volunt iusti, ut patriam liberam
efficiant, cives protecti ut legibus atque
iudiciis vivant. Num tamen efficient
sic iam iustitiam? Num censent iudice dignum
ulcicsci? Quin nunc et populo poterant
monstrare et mundo iam poenam sumere culpae,
non satiare iram propositum esse sibi.
Gaudebat sed Arbustius iam pendere tyrannum,
gaudebant alii, quis et America nunc
credita tutanda et mundi fortuna regenda.
Credunt se esse pios ante alios homines;
quae tamen est horum pietas? Non saepe benigna:
quo maior pietas, hoc magis illi alios
accusant, carpunt; quisquis non vivit ut ipsi,
his peccator erit. Imposuere sibi
officia et leges: precibusque ut saepe vacetur
carminibusque piis, et procul absit eis
et Venus et Bacchus; pius est, qui talia servat,
quisque aliter vivens impius atque malus.
Et quod sponte sua libere procedere oportet
magno et amore Dei profluere ex animo,
hoc fecere legem. Quid valet invidia
quidque superbia? Vix hae turpes esse videntur,
conventusque pios dummodo semper adis
atque preces. Tergum coniunx si coniugis ira
verberibus mulcat, hoc minus esse malum
censent, quam si virgo pulchra oculo vel obliquo
cursimque aspicitur. Despiciunt alios,
haec illis virtus. Quare nil denique mirum est,
si erga illos homines, qui necavere alios,
his clementia nulla manet: qui forte cecidit
ipse aliquem, celeri morte debere mori
- publice inflicta - affirmant, his more parentum
dens pro dente valet atque oculus pro oculo.
Non tantum punire, ulcisci at velle videntur.
Num pietatis opus esse videtur eis
vitam auferre nocenti? Cui vestrum vitia nulla,
primus, ait Jesus, deiciat lapidem!

Scripsit



Retro ad:

Novissima editio
Summum paginae