Annus
2 0 0 7


SPIEGEL ONLINE - 09

GRAECIA ANTIQUA

Artificia divina fuisse colore maximê vario et absono

Idea, qua sculpturae Graecae creduntur insignes fuisse ingenuo candore, est error historicus: Originaliter dei heroesque fuerunt maximê versicolores. Expositione Hammaburgensi monstrantur colores antiqui - et admiratio movetur reconstructionum, quae sint summâ colorum varietate.

Germani classici erraverunt vehementissimê. ‚Ingenua simplicitas, quieta magnitudo' magnorum artificiorum antiquitatis, quae praedicatae sunt a coryphaeis Germaniae ingeniosissimis, quales fuerunt Goethe et Winckelmann, reverâ non fuerunt tam purae tamque candidae, quales illo tempore fuisse creditae sunt. Graecos Romanosque sculpturas peramavisse coloratas interim cognitum est. Sed iam saeculo undevicesimo Godefridus Semper (1803-1879), architectus Hammabur- gensis, coepit se dare sculpturarum antiquarum coloribus perscrutandis. Cui architecto eiusque lineamentis est dedicata propria pars expositionis, quae nunc in Museo Hammaburgensi artis et quaestûs potest spectari.

Graeci antiqui: Dei versicolores, heroes absoni

 

Templum Aphaeae Aeginense: Hodie est ingenuo pallore, sed olim....

... fastigio occidentali instructum, cuius ornamentum est maximê versicolor...(circa a.490/480 a.Chr.n.)

Sagittarius, qui inest fastigii ornamento: Colores accuratissimê esse restitutos

Caput bellatoris: Restituti colores sculpturae, quae inest fastigio orientali templi Aphaeae Aeginensis

"Peploscore": Figurae A et B coloribus restitutis illitae. Sinistra diademate foliato, arcu, sagittis agnoscitur esse dea. Eadem ornamentis bestiarum vesti impictis signatur esse aut Artemis (i.e. Diana) aut Potnia Thêrôn (Domina bestiarum).

Conspectus versicolor: In oculo sinistro Peploscores, quae dicitur, circa a.520 a.Chr.n. confectae, conspicitur iris vario colore picta.

Materiae originales, e quibus conficiebantur colores sculpturales: malachites, ochra aurea, azurites, ochra rubra, cinnabaris, haematites, caeruleum Aegyptium, realgar, auripigmentum

.

Caput et versicolor et pallidum: Imago Caligulae imperatoris Romani eiusdemque simulacrum restitutum.

Corpus truncum et cum et sine loricâ aureâ: Haec statua, quae dicitur trunca statua loricata, circa a.470 a.Chr.n. fabricata est. A sinistris aspicitur eadem statua loricâ aureâ et ornamentis versicoloribus restitutis.

Stele virginis Paramythionis: sculptura originalis eademque cum coloribus restituta (circa 370 a.Chr.n.), prima stele sepulchralis, in qua a.1960 (millesimo nongentesimo sexagesimo) ratio luminis ultraviolacei technica probata est bono cum successu.

In expositione Hammaburgensi antiquis sculpturis restitutis fusisque simulacris gypseis tandem apparet, quantâ colorum varietate reapse fuerint artificia antiqua. Exemplis verîs demonstrantur methodi, quibus chromatologi hodierni utantur, e.g. spectationes luminis ultraviolacei. Ibidem monstrantur circiter 70 (septuaginta) artificia exposita et tria cinemata descriptiva atque explicativa.

Aetas artificiorum expositorum est inter tertium millennium a.Chr.n., quo factum est in Insulis Cycladibus idolum quoddam, et annum 40 p.Chr.n. (quadragesimum post Christum natum), quo imago fictilis Caligulae Caesaris est exorta. In pretiosissimarum rerum numerum referendae sunt laminae Delphicae aedis thesaurariae Siphniorum, quae fabricatae sunt circa annum 520 a.Chr.n. (quingentesimum vicesimum ante Christum natum), et figurae templi Aphaeae Aeginensis, quae exortae sunt circa annum 490 (quadringentesimum nonagesimum) vel 80 (octogesimum) a.Chr.n., et scaenae ectypae sarcophagi Alexandri (qualis dicitur), quae fabricatae sunt circiter anno 320 et 300 (trecentesimo vicesimo et trecentesimo) a.Chr.n.

Expositione Hammaburgensi demonstratur, usque nunc quantum progressi sint archaeologi in sculpturarum coloratione investigandâ. Expositores affirmaverunt res recentissimê inventas atque cognitas assiduê expositioni intersertum iri.

A.1811 (Anno millesimo octingentesimo undecimo) templo Aphaeae Aeginensi effosso primum omnium inventae sunt sculpturae coloratae - quibus imago candoris sculpturarum Graecarum absoluti a Germanis classicis concepta coepit labascere. Iohannes Martinus de Wagner, sculptor et pictor Herbipolitanus, qui mandatu Ludovici I. emere solebat artificia, illo tempore cum cognosceret, quantum haec inventa valerent, coepit studere coloribus aetatis antiquae pernoscendis.

Saeculo undevicesimo exeunte effossionibus in Acropoli Atheniensi factis alia inventa sunt artificia antiqua vestigiis colorum insignia. Postquam per quoddam spatium temporis archaeologi non iam cupiverunt deos invenire coloratos, recentissimis demum methodis microscopicis et photographicis adhibitis iidem accuratius animis demonstrare sciunt, qualis fuerit antiquae Graeciae Romaeque aspectus verissimus.

Expositio, quae fit in Museo Artis Quaestûsque Hammaburgensi, adhuc spectari potest usque ad primum diem mensis Iulii.

Hanc relationem d.09. m.Apr. a.2007 in periodico interretiali „Spiegel online" inventam e Theodisco sermone in Latinum convertit Nicolaus Groß praeceptor Sedis interretialis domûsque editoriae, quae appellatur LEO LATINUS: http://www.leolatinus.com/

Scripsit Nicolaus Gross



Retro ad:

Novissima editio
Summum paginae