In memoriam Francisci Iosephi

Vespere diei 21 Nov. 1916 in Vindobonensi palatio 'Schoebrunn', ubi anno 1830 natus erat, Franciscus Iosephus, Austriorum imperator et Hungarorum rex, mortem obiit.

Qui absburgicae domus princeps vitam tragicam habuit, non modo quia longo termporis spatio (anno 1848 ad thronum ascenderat) pedetemptim imminutam vidit potestatem regni et imperii cui praeerat, sed etiam et maxime quia multos luctuosos eventus domesticos Stoice tulit: Maximilianus, frater carissimus, qui Mexicanorum imperator creatus erat, ab asseclis Beniti Juarez anno 1867 captus est et per ignivomas ballistulas interfectus (obiter: Mussolini, qui ab mense Nov. 1922 usque ad Iulium 1943 Italis praefuit, praenomine, quod est 'Benitus' - in onomastico Italico rarissimum- vocatus est a patre Alexandro quia hic, evertendarum rerum cupidus, Benitum Juarez admirabatur). Anno 1889 Rodulfus, Francisci Iosephi et Elisabethae Wittelsbach filius et a patre saepe dissentiens, Mariam Vetsera in oppido 'Mayerling' occidit sibique mortem conscivit. Anno 1898 Elisabetha, cuius animus etiam ob filium tragice amissum irrequietior factus erat, ab anarchico Italo, nomine Aloisius Lucheni, pugiunculo est confossa.

Die 28 Iun. 1914 ei regi et imperatori nuntius allatus est inopinatus ac nefastissimus: Franciscus Ferdinandus, imperii et regni heres, dum Saraievum, Bosniacam urbem invisit, a sectatore quodam societatis nationalisticae Serbicae, una cum uxore trucidatus est. Lecto huius necis nuntio Franciscus Iosephus, animo fracto, tamen servata specie maiestatis impassibili, maeste dixit: "Nihil fata mihi pepercerunt!" (Theodisce: "Mir bleibt nichts erspart!"), sicut rettulit Zita Borbone (1892-1989), uxor Caroli I, postremi heredis Absburgicae domus.

Igitur non adsentiendum esse puto iis historicis Italis, qui Franciscum Iosephum "tyrannum" et "libertatum suffocatorem" appellant. Potius laudo Indrum Montanelli, diurnarium et rerum gestarum cultorem non spernendum, qui, cum adulescenti cuidam responderet, scripsit et haec: "Quotiens Vindobonam visitavi, totiens flores super bina sepulcra deponere solebam: sepulcrum dico Ioannis Iosephi Radetzki et Francisci Iosephi.

Historicae vicissitudines effecerunt ut illi viri nobis Italis hostes essent; utinam autem tales hostes semper haberemus. Et si pater tuus essem, dicerem tibi: 'Adversus hostem usque ad ultimam sanguinis guttam proelia. Sed observantiam erga eum semper habe. Et cum is ceciderit, ei tuam porrige manum ut se ipsum erigat. Pater tuus non sum, nihilominus haec tibi dixi" (e responso c. t. 'Cum in Austria regnabat Franciscus Iosephus', Kal. Februariis a. 2000 edito in actis diurnis 'Nuntius Vespertinus' inscriptis, p. 37).

Scripsit Victorius Ciarrocchi, Italus Pisaurensis