Qualibus opinionibus gestus Britannicus interpretandus sit extra Communitatem Europaeam se ponendi

Ex superficie una ex prioribus quaestionibus a nobis ponenda sit de condicionibus quae Britanniam impulerunt ad communitatem Europaeam relinquendam, utrum nexus eius maior sit cum nationibus Europaeis aut cum America Septentrionali et membris Communionis Anglicae.

Semper ex superficie, si consideramus puncta communia cum nationibus Europaeis pauca sunt cum Britannia, videlicet quod pertinet, v.g., ad dispositionem iuridicam.

Si Francogallia et aliae nationes Latina ex origine plerumque venientes Romano iure (quod Napoleo includitur in moribus traditionalibus Francogallicis) utuntur, Britannia contra se refert ad systema iuridicum proprium, dictum Lex Communis.

Ceterum Britannia minime habet in animo mutare structuram iuridicam suam pro Europae beneficio, cui rei addendum est nullam rationem eam ducere ad id faciendum, cum nationes ut America et Australia hoc systema optimum putent.

Si post has considerationes videmus quod pertinet ad actus intellectuales, Britannia accipit quod in se et inter membra Communitatis Anglicae perficitur. Nam fetus eiusdem generis, venientes ex eadem communitate, semper per Britanniam transeunt, antequam ad alias nationes perveniant.

E contrario fetus intellectuales, proprii aliarum nationum, alieni semper sunt a gentibus Britannis.

Si nunc transimus ad ima, ut rationes non superficiales comprehendamus, dicendum nobis est Britanniam, antequam sit natio, insulam esse maribus cinctam et defensam. Historia rerum gestarum Britannorum stygmata hoc commodo et opportune signata est ab origine, usque ad actum Henrici regis qui Ecclesiae Catholicae voluit praestare optimo cum exitu. Vis nationalis propria tempore transeunte aucta est, adeo ut possit comparare potentiam sua colonicam cum illis propriis Hispaniae et Francogalliae.

Praeterea non obliviscendum est sectatores protestantes cuiuslibet factionis religiosae cito transmigraverunt et domicilium elegerunt in novis terris, quae appellantur America. Ibi sectotores non semper optimis moribus fuerunt, se disputantes inter se et terras novas reddentes locum Gorgoneum.

Res litterarias Britanni traxerunt e Biblia et experientia vitae (Jordanus Bruno dicat opus aliquod suum ad vitam terribilem Londinensem): ceterum Oliverum Twist id magnifice monstrat. Ut insula, Britannia ad nihil aliud se retulit quam ad se, dum Germanicum ingenium sibi fere manifestatur tempore transeunte radicibus alienis (Graeco-Latinis) cum nitatur (Hörderlin maximum huius rei exemplum est). Ceterum in campo philosophico Germani sunt maximae mentes prae non solum Europa sed etiam orbe terrarum. Sub aspectu oeconomico, Germania hodie natio potentissima est et propterea haud superba ostentatur erga alias nationes, quibuscum immo foedera “ferit”.

Quamquam Britannia praeterito recenti in contextu Europaeo includi adsensa sit, numquam a pecuniae suae usu se abstinuit.

Ex eo fit, ut usus pecuniarius universalis, qui periculum sit pro gerenda oeconomia singulae cuiusque nationis, non considerandus sit ratio vera separationem Britannicam determinans.

Britanni re vera numquam Europae participes et membra se senserunt. Hoc dictum eis est: “ si omnes veniunt ad nos, cur nobis necesse est ad eos ire?”.

Si olim sermo Francogallicus eminuit rerum humanarum et litterarum auctoritate, sermo Anglicus postea praevaluit rerum solum oeconomicarum gratia. Ceterum radices historicae (Celtorum instantia, videlicet) communes sunt utrique nationi (Britanniae et Francogalliae).

Immo cyclus Bretannus nascitur re vera in Bretannia, quae est pars territorialis Francogalliae, adeo ut illinc moveatur ad insulam Britannicam (cuius nomen derivatur e Bretannia Francogallica).

Ad hoc demonstrandum proponendum sit exemplum familiae dynasticae, cui inscribunt Plactageneti, qui duabus ancoris (Francogallia et Britannia) nixi sunt (1).

(1) Emenetissimum signum Imperii Romani Civitatis Civitas sua fuit, et, si expansio eius colonia fuit, numquam fuit imprimis ideologica, sed potius instrumentalis et tecnica. Contra expansio nationum hodiernarum fuit imprimis ideologica, postea et a latere utiliter instrumentalis. Expansio praeterea eius numquam superposuit stirpis sanguis vel sanguinem alienum punivit vel superbe claudi in se ut cricius voluit.

Ceterum Circulus Scipionicus nullum impedimentum anteposuit, quominus Graecae Litterae Romam intrarent (Litterae, non Res Oeconomicae).

Roma semper fuit, Ingenii Fatalis sollertia, ad omnia amplertanda, non repellenda parata. Quam ob rem Sermo eius Universalis est, et Patrimonium Ethicum, Sprituale, Humanum, non pelle, non sanguine tactum, omnibus semper praebet.

Scripsit Iohannes Teresi