A Flumine Ianuarii per Kyotum ad Lutetiam Parisiorum

Non agitur de raro itinere sed de sollicitudine propter globalem calefactionem; qua sollicitudine alii minime afficiuntur alii putant humanum genus periclitari; haec calefactio, quae totum planetam tangit, partim evenit ab ipsa terrae natura, partim ab hominum actuositate sive industria. Nuper autem scientifici calefactionem iudicant magis ab homine pervenire quam a cyclica nostrae telluris natura, quae milleniis transactis iam se ipsa calefacit iam in glaciationem incidit.

Anno vero 1992 Coetus in Flumine Ianuarii Brasiliensi ab Ordine Nationum Unitarum convocatus est; ibi parum proventus pro climate fuit; tamen communis sollicitudo de his rebus tandem coepit; postea anno 1997 protocollum Kyotanum subscriptum est, ex quo gasorum vel carbonei dioxydati deminutio fieri deberet; multae nationes hoc protocollum subscripserunt, exceptis Statibus Unitis et Sinis, quae maximas emissiones gasorum invernaculi effectum afferentes in atmospheram cottidie gignunt.

Denique Lutetiae Parisiorum per dies undecim a pridie Kal. Decembris anno 2015 e centum nonaginta quinque nationibus legati congregati sunt, de mundi calefactione antropogenica dialogantes; huius congressus propositum fuit totius mundi temperaturam deminui, adeo ut in annum 2100 non nisi duxobus gradibus Celsianis planeta haberet supra eam quae thermographa indicabant antequam (s. XVIII-XIX) aetas industrialis coeperat. Optime accidit ut hoc pactum, quod est obligatorium, Status Uniti et Sinae quoque subscripserunt; ut autem pactum vigeat oportet ratihabeatur a quinquaginta quinque nationibus, quae saltem emissionum 55 centesimas (55%) in toto orbe gignent; quapropter si Parlamentum Europaeum et Status Uniti et Sinae ratihaberent pactum statim vigere coeperit.

Scripsit Paulus Kangiser