In laminâ positae sunt glaebae griseae, tam porosae quam lapides vulcanii. Quae glaebae sunt ponderosae, odoris expertes, foedae. Carolus-Henricus (Karl-Heinz) Peuker: "Haec est" inquit „chalybs cruda, qua utitur Magister Matsuba".

Armario aperto Carolus Henricus e collectione suâ katanam sumit. Lentê se movet. Veneranter. Manu breviter motâ katana labitur e vagînâ, quae est fulgidâ nigredine. Carolus Henricus gerit albas chirothecas laneas, ne quid sudoris contingat huius gladii Samuraiani pretiosi laminam, quam lentê extrahit.

Cum diligentiâ cautâ, ferê tenerâ, Carolus Henricus glomus laminae iterum iterumque leviter apprimit, laminam per pannum trahit, gladium mensae imponit, mucronem collocat in pulvinulo rosaceo. Qui mucro in lumine lampadis coruscat sine ullâ maculâ.

Magister Kunimasa Matsuba est staturâ parvâ, robustus, gerit perspicillum. Qui vir ferê quinquagenarius est unus e fabris katanarum Iaponiae optimis. Idem faber ferrarius gladios longos eo modo conficit, quo magistri artis suae tales conficiebant iam ante mille annos. Magister Matsuba iam saepius praemiis honestatus est propter gladios suos Samuraianos. Qui narrat se mox promotum iri ad ordinem mukansa, qui sit omnium fabrorum katanas conficientium ordo supremus. Bracchiis Magistri robustis massa chalybis grisea mutatur in rem summam omnium, quas umquam effecit ars hominum fabrilis - in katanam, Samuraiorum gladium longum. Idem habet laminam plus 60 (sexaginta) centimetra longam et curvatam, quae constat ex compluribus milibus stratorum chalybis plicatae.

Symbolum statûs socialis equitum Iaponum

Katana erat symbolum statûs socialis equitum Iaponum. Nemini licebat talem gladium gerere nisi Samuraiis, per mille ferê annos (brevi tantum spatio interposito), usque dum a.1867 (millesimo octingentesimo sexagesimo septimo) imperator Samuraios privilegio gladiorum ideoque potestate privavit.

Nihil nisi lamina, cor gladii, a Magistro Matsubâ fabricatur. Fabricationes autem capuli et tutamenti manualis et vaginae sunt artes aliae, quarum omnis est sui generis. Nec ipsa lamina labore fabri ferrarii finito nondum est perfecta, sed per duas septimanas manu est polienda, lapidibus granulationis maximê variae. Etiam ipsa haec politio est ars propria, quam pauci tantum callent. Bonus autem politor laminae atque hamoni dat perfectitudinem finalem. At malus eandem potest destruere.

Magister Matsuba visitat Carolum Henricum Peuker, qui colligit et vendit gladios Samuraianos tam modernos quam antiquos. Carolus Henricus gladium antiquum ponit iuxta alium, qui fabricatus est a Magistro Matsubâ. Lamina antiqua tam expers macularum est quam nova, aetas non dignoscitur nisi hamone, qui in laminâ antiquâ habet undulas planiores. Homo katanarum imperitus nescit agnoscere laminae aetatem. In his gladiis tempus videtur nihil valere. Eorum creatores student assequi perfectitudinem.

Katana nuper a Magistro Matsubâ confecta constat duodeviginti ferê milibus euronum. Pretia talium gladiorum aliis legibus constituuntut quam aliorum artificiorum: Gladius huiusmodi antiquus potest esse vilior quam novus. Aetas etiam in hac re nihil valet. Carolus Henricus: „Pretium laminae" inquit „definitur solâ arte, qua fabricata est, non aetate. Si qui faber ante 500 (quingentos) annos fabricavit gladium haud bonum, idem illo tempore nihil valebat – nihilque valet hodie. Unâ tantum rimulâ gladius potest vilescere. Katanae interim sunt facta artificia exquisitissima. Necnon pretiosissima: "Recordor katanam a.1845 confectam, quae pretio fuit 500.000 (quingentorum milium) euronum".

Necesse est hos gladios fabricari in tenebris obscurissimis

Tres res decisivê valent ad bonitatem laminae efficiendam: Forma et structura superficialis et hamon. E structurâ apparet, quomodo faber laboraverit, quomodo chalybem plicaverit. Magister Matsuba uno tantum conspectu cognoscit, a quo fabro et qua aetate aliqua lamina fabricata sit.

Hamon autem oritur in processu fabricandi. Primo faber enim laminae circumdat argillam praecepto arcano commixtam. Deinde in regione aciei involucro argillaceo adhuc umido imprimit lineamentum hamonis. Si argilla exaruit, lamina calefit in officinâ prorsus obscuratâ. Faber temperaturam aptam non cognoscit nisi colore ardoris – hoc momentum temporis est unum ex totius fabricationis momentis difficillimis. Si temperaturam aptissimam assecutus est, faber laminam imponit aquae frigidae; quo fit, ut tenue involucrum argillaceum in regione aciei situm celerrimê frigescit et acies ipsa quam optimê obdurescat. In regione laminae reliquâ argilla cum sit crassior, chalybs ibidem lentius frigescit et remanet mollior et flexibilior.

Quomodo aliquis fit fabricator katanarum? Magister Matsuba: "Propriê" inquit „illo tempore (quo faber factus sum) nihil volui nisi mihi mandavi gladium ad exercitia mea digladiandi. Idem Magister aliter ac alii fabri katanarum scit etiam gladiis suis pugnare. Necnon idem peritus est generum pugnandi, quae appellantur Kendo et Aikido et Karate. Magister Matsuba: "Ille magister" inquit „mihi dixit: ‚oportet tu fias ipse faber gladiorum.’ Itaque coepi fieri *katanifex" (sit venia verbo! interpres). Interea, i.e. viginti annis transactis et trecentis quinquaginta gladiis confectis Magister Matsuba est unus ex optimis katanificibus. Societas Iaponico gladio artificioso conservando quotannis praemio honestat fabricatorem laminae gladii omnium optimae. Ut katanifex ascendat ad honorem muskansae, oportet decies pariat praemium primum. Magistro Matsubae adhuc desunt quinque praemia huiusmodi.

Per longum tempus periculum fuit, ne ars katanas conficiendi obsolesceret. A.1876 (millesimo octingentesimo septuagesimo sexto cum Samuraii potestate atque privilegio katanas gerendi essent orbati, afflicti sunt etiam katanifices. Magister Matsuba: "Illo tempore" inquit amisimus partem cultûs civilis nostri. Nam cultus civilis Samuraiorum est cultus civilis Iaponum."

Etiam ipsi gladii paene perierunt: Altero bello mundano finito duces militum Americani imperaverunt, ut omnia arma destruerentur – etiam pretiosae atque praevetustae katanae. Feliciter accidit, ut MacArthur dux omnium supremus ab hôc consilio revocaretur. Itaque gladii Samuraiorum remanserunt intacti, sed erant publice annuntiandi. Inde ex illo tempore omnis katana recenter fabricata notâ publicâ significatur.

Nam katana est artificium, quo possit necari. Hôc gladio magis quam aliis artificiis cognoscitur dualitas naturae humanae: vis creandi et furor destruendi. Magister Matsuba: "Gladius" inquit mihi quidem imprimis est artificium. At idem etiam est telum." Magistro Matsubae persuasum est oportere, ut katanifex ipse etiam calleat usum katanae. Alioquin eundem non comprehendere katanam totam.

Magister Matsuba in horto probam secandi faciens mirum in modum demonstrat se ipsum callere katanae usum.

Tum katama in lumine sôlis coruscat

Carolus Henricus Peuker harundines bambusae circumvolvit tatamis et aquae immersas emollivit. Quae nunc sunt crassitie bracchii humani. Tatami sunt mattae gramineae, quibus Iapones solent pavimenta insternere. Carolus Henricus: „Consistentiâ" inquit „talis cylindrus tatamianus valde similis est corpori humano." In horto suo duos cylindros tatamianos verticaliter infixit retinaculis umbraculorum. Magister Matsuba, qui nunc est vestibus Aikidoianis caeruleo-candidis, more Samuraiorum katanam infixit cingulo suo textili. Ante cylindrum collocatus per momentum temporis manet immotus, bracchiis iuxta corpus tranquille pendentibus. Deinde rapide movetur, katana sole coruscat, ecce parte dextra, parte sinistra decidunt segmenta obliqua. Bambusae et cylindrorum areae sectoriae sunt prorsus laeves.

"Eodem modo" Carolus Henricus aridê inquit „ŏs humanum esset persectum." Prioribus temporibus Samuraii, quibus erant gladii pretiosi, curabant probas secandi faciendas. Paucis tantum hominibus licebat tales probas facere. Carolus Henricus monstrat gladium tricentenarium, cui sub capulo litteris aureis inscriptum est, qualis proba secandi evasisset: „Tria corpora dissecta". Reverâ ad probas secandi faciendas non adhibebantur cylindri tatamiani, sed cadavera. „Interdum etiam" inquit „etiam homines scelerati, si tales – viventes."

Magister Matsuba et Carolus Henricus non amant Samuraiorum katanarumque praedicationem beatificationemve. Magister Matsuba: "'Kill Bill erat' capite concusso subridens inquit „cinema stultum. Quod nullo, omnino nullo modo congruit cum Samuraiorum veritate historicâ." Nec magis cum eâdem congruere cinema "The Last Samurai", in quo Tom Cruise personam gerat principalem. Paene acciderit, ut Magister Matsuba ipse in eodem cinemate gereret quandam personam. Carolus Henricus: "Dissignator huius cinematis" voluit habere verum katanificem in cinemate agentem, qui etiam sciret Anglicê loqui." Tamen hanc personam deinde addictam esse alii katanifici Magistri collegae.

Magister Matsuba: "Multi peregrini" inquit „mihi scribunt se velle fieri katanifices." Idem vir subridens narrat aliquando sibi scripsisse quendam virum Canadianum, qui vellet discere artem suam. Quem sibi aliquatenus displicuisse – cum esset longis capillis, toto corpore acubus perforatus. "Tales homines nesciunt, quam durê et quam lentê discatur ars katanifica." Praeterea oportere, ut novicii calleant linguam Iaponicam. His rebus servatis etiam peregrinos posse fieri katanifices. Reverâ esse alium quendam virum Canadianum, qui in Iaponiâ fabricaret katanas.

At Iapones quoque artem katanificam petentes a Magistro Matsubâ primum repelluntur. Se ipsum ex quinque annis non plures discipulos habere quam duos. Se adiri a multis iuvenibus, qui interrogent, num sibi liceat artem discere. "Soleo" inquit „negare". Nemo nisi is, qui compluries repulsus non desistat a voluntate suâ, qui iterum iterumque petat ardentissimê, ut sibi permittatur tirocinium, se praebere verê aptum ad hanc artem subtilissimam discendam.