De Ammuriano

Milia milium periegetarum urbem aquiterrestrem Venetias quotannis visere solent, sed non omnes ad insulam (seu insulas) Ammurianum traiciunt lacunas transnavigantes. Ammurianum (Italice: Murano) ex septem insulis constat angustis fretis divisis et pontibus connexis; cui nomen hoc datum est ex porta ita appellata urbis Venetae Altini, unde anno CCCCLIII Hunnis urgentibus incolae confugerant. In antiquo quodam scripto narratur monachus Benedictinus Dominicus Phiolarius, id est phialarum faber, primum artem vitri fabricandi saeculo X Venetias induxisse. Sed multitudo fornacum, unde saepe incendia continenter fumi venefici exoriri solita erant, Venetiarum duces a saeculo XII p. C. n. impulit ad officinas Ammurianum transferendas.

Insula ita opulentior ipsa urbe facta est atque regimen suum et nummos et optimatium Aureum Libellum confestim obtinuit: saeculo iam tertio et decimo vitrearii et crystallum perlucidum et porcellanam Sinensem imitari potuerunt, deinde modis per saecula subsequentia renovatis rei publicae Venetae exstinctae superfuerunt usque ad formas hodierno tempori apta. Ammuriani Vitra ex silice et salibus carbonicis cum metallorum oxydis (unde varii colores) constant, nullo plumbo addito. Lampades patinae gemmulae specularia supellex ex vitro nullis formis fictilibus adhibitis per totum orbem veneunt, peritissime a vitreariis confecta.

Non desunt Ammuriani freta tramites aedificia templa tam venusta, quam Venetiis. Templum antiquissimum Mariae Virgini et sancto Donato dicatum est, eodem loco exstructum ubi reliqua sancti et draconis ab ipso interfecti servabantur: ibi opus tessellatum eodem tempore confectum, quo basilicae sancti Marci opera, aspici potest.

(Imagines filiolus meus impressit)

Scripsit Herimannus Novocomensis