|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Exeundi prohibitio Cereus ille comes sociis munitus et auro mandat, ut educat nullus ab urbe pedem. Sic ait: “In densis latitans philomena rubetis non timet adverso mitis ab ungue capi. Cum domino mundi quis enim contendere bello ausus erit, vel quis obviet ense pari? Si placet, o cives, meliori mente fruamur: pro nobis aurum pugnet et arma ferat” (Nicolaus:) “Si sapitis cives, comes exeat, instet in armis: laus est pro domino succubuisse suo. Parcite parcendis, electis parcite vestris, quisque, suas vires, noverit, unde timet; robore forte caret medio, quam cernitis, arbor: sub vacuo spirat cortice nulla fides. Pronior ad casum, quanto procerior arbor, in quam ventus agit, fulminate ipse dues”. Quid Nicolas agit, puer actu, nomine presul? Quid nisi femineas abluit ipse genas? Credite pastori pecudes, pecudes, alieno, tam male qui proprium curat ovule suum! Quid facis, o Cesar? Quid frustra menia templas? Obnebulant socios regia dona tuos, qui falso remeare rogant, ne morbus in artus fortius insorgat, qui grave reddat iter. Particula XVIII – (Petri de Ebulo) scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||