|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Per semitas ignotas itinerarium animae meae Per semitas ignotas, praeter limina mentis se proiciens, fractis vinculis externis, de rate consumpta, conscientia cupit incedere cum Pegaso ad litora aeria. Levibus alis libratur abolita vita misera… In aethere bulla crystallina, se volvens in nubibus, ducit pulverem sidereum, ceteros equos albos, ad se; illic stat vera domus purorum inter iocos et desideria. Verba et carmina nota, euntia modulata aureo plectro languido, errantia per semper repetitos sonos, conatum aerium persequuntur concentu firmatum. Ut araneas plicatas, se strepito maximo immiscentes, vias consuetas auspicio; in lacrimis, sine mora dies inclementes currere, magis et magis corpus grave fieri, interea video; at conscientia, clamores alienos quotidie patiens, eis adsueta non dolet, immo quasi servitutem quaerit. Et nunc iter praeter limites denique incipio, moenis, cogitationibus, incommodis procul … Ita ad longinqua poma matura animum meum tandem volvo, a deo meo oblata. Statim, indefinito temporis momento, Horarum filio, Pegasus, levibus alis suis, me ducit ad hortum meum … et iterum se revertit ad iter suum conscientia, e vinculis fugiens, usque ad terras suas icnognitas. scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||