Varsoviae nata
per rete divulgata
ad omnia scitu digna spectans

Veneris die 29 mensis Martii 2024
AD NOVAM SEDEM:


Hae paginae nunc caducae sunt. Novam sedem Ephemeridis visitate, HIC:



Prima
Nuntii
Acta
Crater nugarum
Miscellanea
In orbe
Politica
Scientiae
Valetudo & medicina
Athletica
Oeconomia
Homines
Socialia
Percontatio
Religio
Opiniones
Insolita
Chronicae
Epistula Leonina
Sanctus
Matterae
In Tempore "Coronario"
Cultura
Historia
Biographiae
Cinemata
Libri
Cultus Civilis
Poesis
Ellenica
Gnomon
Otium
Ars vivendi
Periegetica
Crucigramma
Hebdomada aenigmatum
facetiae
Fabulae
Holmesiaca
Detector Vacca
Narrationes
Superbia & odium
Crabatus
Varia
Vita Latina
Textus varii
Scholastica
Epistulae lectorum
Tempestas
Qui simus
Archiva
Annus 2021
Annus 2020
Annus 2019
Annus 2018
Annus 2017
Annus 2016
Annus 2015
Annus 2014
Annus 2013
Annus 2012
Annus 2011
Annus 2010
Annus 2009
Annus 2008
Annus 2007
Annus 2006
Annus 2005
Annus 2004

CULTUS
In poematibus homericis maximi momenti est quod personarum somnia numquam temporis praeteriti referuntur. Quibus perpensis, non videtur ergo extare tempus nec singuli nec universale, tantummodo quod fiet et quomodo praestet agi, rebus futuris accedentibus. Licetne hoc de somniis cogitare penderi fortasse ex graeca corporum notione? Nausicae somnium non dissimile videtur somnio Penelopes, duabus de causis: non creasse somnium dormientem patet, immo vero somnium iam ipsum factum esse. Utra, aquila Penelopes et Athena Nausicae, apertis verbis enuntiat se esse somnium atque ipsam somnii explicationem offerre. Ex hoc nobis licet credere somnium graecum, quod a populi notione rectum habetur, non ad singulum spectare neque in interiore homine collocari, ut autem recentibus aetatibus fiet. Somnia videntur fieri in maximo hominum vitae discrimine. Personae Homeri non videntur possidere animae praeteritum singulum, propterea quod fortasse eae, sensu Aristothelico, unum synolon non habent inter corpus et animam, neque corpus animaque in se unum et indissociabile videtur esse. Apud Homerum ψυχή non significat “animam” neque σῶμα omnino ad corpus adtinet. In vasis antiquioribus graecis maxime constat ut corpora diversis in partibus depicta esse videantur. Nam σῶμα “cadaver” est et movetur per membra variis iuncturis et musculis mota, ut dilucide Anticlea in Inferis Ulixi illustrat. Neque fingere debemus esse corpus machinam ratione Cartesiana, sed corpus vivens et aperiens ad alium. Universale Graecis singulo praestat, quod singulum per se moritur. Tria sunt verba ad animam indicandam: Ψυχή, θυμός et νοῦς quamvis ad spiritum adtineant, tamen hoc non sufficit, nam non seiungi possunt a corpore. Hac de causa organa corporis ducuntur. Notio omnino mutatur, adventu Christianismi.  Ut finem faciam, somnium denique exprimit partem corporis materialem et divisam, itaque non investigandum est de singularitate somniantis neque vero eius praeterito, ut patet. (Scripsit Ludovica Medaglia, ipse verti)

Scripsit Thomas Pedemontanus



Profectae de profectura edita sunt!

  CULTUS
ANTIQUI MORES (VIII)
De vino
  ARS VIVENDI
SECUNDA MENSA
Colloquium de cibis, coquendo, et rebus culinariis... Latine!
  CULTUS
ANTIQUI MORES (vi)
De pistrina
  HISTORIA
CULTUS DEAE VESTAE VEL ΕΣΤΙΑΣ
Apud Graecos et Romanos maxime celebrabatur
  CULTUS
INVENTUM MIRISSIMUM IN TUSCIA
XXIV statuae effossae sunt...

 

Latine loqui disce!!


Subnotationes fient
ante finem Septembris.

==============

=============

AMICI EPHEMERIDIS: