XII. Coepit eis loqui in collationibus: ‘Vineam plantavit homo et
circumdedit saepem et fodit lacum et aedificavit turrim et locavit eam
agricolis et peregre profectus est.
2
Tempore [praestituto] misit ad agricolas servum, ut ab agricolis sumeret
[vectigal] e fructibus vineae.
3
Qui apprehensum eum ceciderunt et dimiserunt vacuum.
4
Iterum misit ad illos alium servum. Etiam illum vulneraverunt in capite et
contumeliis affecerunt.
5
Alium misit, et occiderunt illum, et plures alios, quosdam caedentes, alios
vero occidentes.
6
Adhuc unum habebat, filium dilectum. Misit illum ad eos novissimum dicens:
‘Reverebuntur filium meum’.
7
Agricolae tamen illi dixerunt inter se: ‘Hic est heres. Venite, occidamus
eum, et nostra erit hereditas’.
8
Prehensum eum occiderunt et eiecerunt extra vineam.
9
Quid ergo faciet dominus vineae? Veniet et perdet agricolas et dabit vineam
aliis.
10
Num neque hanc Scripturam legistis: ‹Lapis, quem reprobaverunt
aedificantes, factus est caput anguli;
11
a Domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris›?’.
12
Quaerebant eum prehendere, sed timuerunt turbam: cognoverant enim eum ad
ipsos dixisse collationem hanc. Relicto eo abierunt.
13
Mittunt ad eum quosdam e pharisaeis et Herodianis, ut eum caperent in
verbo.
14
Cum venissent, dicunt ei: ‘Magister, scimus te esse veracem neque curare
quemquam: non enim aspicis in faciem hominum, sed in veritate viam Dei
doces. Licetne dare tributum Caesari an non? Dabimus an non dabimus?’.
15
Ille vero cognita versutia eorum, dixit eis: ‘Cur me tentatis? Afferte mihi
denarium, ut videam’.
16
Illi vero attulerunt. Dicit eis: ‘Cuius est imago haec et inscriptio?’.
Illi autem dixerunt ei: ‘Caesaris’.
17
Iesus autem dixit eis: ‘Quae sunt Caesaris, ea reddite Caesari et, quae
sunt Dei, Deo’. Mirabantur super eo.
18
Veniunt ad eum sadducaei, qui dicunt resurrectionem deesse, et
interrogabant eum dicentes:
19
‘Magister, Moyses nobis scripsit, si cuius frater esset mortuus et
reliquisset uxorem, et filium non reliquisset, ut frater eius sumeret
uxorem et suscitaret semen fratri suo.
20
Septem fratres erant: et primus sumpsit uxorem et moriens non reliquit
semen;
21
et secundus sumpsit eam et mortuus est, non relicto semine; et tertius
similiter;
22
et septem non reliquerunt semen. Novissima omnium mortua est et mulier.
23
In resurrectione, cum resurrexerint, cuius ex his erit uxor? Septem enim
habuerunt eam uxorem’.
24
Dixit eis Iesus: ‘Nonne ideo erratis, quod nescitis Scripturas neque
virtutem Dei?
25
Cum enim a mortuis resurrexerint, neque nubent neque nubentur, sed erunt
sicut angeli in caelis.
26
De mortuis autem, eos resurgere, nonne legistis in libro Moysis super rubo,
quomodo dixerit ei Deus inquiens: ‘Ego sum Deus Abrahami et Deus Isaaci et
Deus Iacobi’?
27
[Ille] non est Deus mortuorum, sed vivorum! Valde erratis’.
28
Accessit unus e scribis, qui audiverat illos conquirentes; cum vidisset eum
bene illis respondisse, interrogavit eum: ‘Quod est primum omnium
mandatum?’.
29
Iesus respondit: ‘Primum est: ‹Audi, Israel: Dominus Deus noster Dominus
unus est›
30
et ‹Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex
tota mente tua et ex tota virtute tua›.
31
Secundum est illud: ‹Diliges proximum tuum sicut teipsum›. Maius horum
aliud deest mandatum’.
32
Dixit ei scriba: ‘Bene, Magister, in veritate dixisti: ‹Unus est, et non
est alius praeter eum›
33
et ‹Diligere eum ex toto corde et ex toto intellectu et ex tota
fortitudine› et ‹Diligere proximum sicut seipsum› maius est omnibus donis
combustis et sacrificiis’.
34
Iesus, cum vidisset eum sapienter respondisse, dixit ei: ‘Non es longe a
regno Dei’. Nec quisquam amplius audebat eum interrogare.
35
Respondens Iesus dicebat docens in templo: ‘Quomodo dicunt scribae Christum
esse filium Davidis?
36
Ipse David dixit in Spiritu Sancto: ‹Dixit Dominus Domino meo: Sede a
dextris meis, donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis›.
37
Ipse David dicit eum Dominum, et unde est filius eius?’. Multa turba eum
libenter audiebat.
38
Dicebat in doctrina sua: ‘Cavete a scribis, qui volunt in stolis ambulare
et salutari in foro
39
et in primis sedilibus sedere in congregationibus et primos discubitus
[habere] in cenis;
40
qui devorant domos viduarum et ostentant prolixas orationes. Hi accipient
amplius iudicium’.
41
Cum sedisset contra arcam pecuniae, aspiciebat, quomodo turba iactaret in
arcam aes; et multi divites iactabant multa.
42
Cum venisset quaedam vidua pauper, misit duo minuta, quod est quadrans.
43
Advocatis discipulis suis dixit eis: ‘Vere dico vobis: Vidua haec pauper
iecit plus omnibus, qui iecerant in arcam:
44
Omnes enim iecerunt ex eo, quod sibi abundabat, haec vero e penuria sua
iecit omnia, quae habuit, totum victum suum’.
Scripsit fr.Benedictus Huculak OFM
