LITTERAE AD TIMOTHEVM PRIORES

‹pro manuscripto›)

PARS PRIOR

1 * Paulus missionarius [apóstolus] Christi Iesu secundum praeceptum Dei salvatoris nostri et Christi Iesu spei nostrae,

² Timotheo germano filio in fide: gratia misericordia, pax a Deo Patre et Christo Iesu Domino nostro.

³ Sicut rogavi te, ut maneres Ephesi – cum irem in Macedoniam –, ut denuntiares quibusdam, ne aliter docerent

⁴ neve intenderent fabulis et propaginibus interminatis, quae quaestiones praestant magis quam dispensationem Dei, quae est in fide...

⁵ Finis autem praecepti est caritas e corde puro et conscientia bona et fide non ficta:

⁶ a quibus quidam cum aberravissent, conversi sunt in vaniloquium,

⁷ volentes esse legis doctores, non intellegentes neque [ea] quae dicunt neque [ea] de quibus affirmant.

De lege impiis posita

⁸ Scimus autem bonam esse legem, si quis ea legitime utatur,

⁹ sciens hoc: Iusto lex non est posita, sed iniustis et non subditis, impiis et peccatoribus, sceleratis et contaminatis, patricidis et matricidis, homicidis,

¹⁰ fornicariis, masculorum concubitoribus, plagiariis, mendacibus, periuris et si quid aliud sanae doctrinae adversatur

¹¹ secundum faustum nuntium [euaggélion] gloriae beati Dei, quod creditum est mihi.

Deo pro missionatu gratias agit

¹² Gratias habeo ei, qui me confortavit, Christo Iesu Domino nostro, quod fidelem me existimavit ponens in ministerio,

¹³ [me] qui prius fui insultuosus et persecutor et contumeliosus; sed misericordiam consecutus sum, quia ignorans [illud] feceram in incredulitate;

¹⁴ superabundavit autem gratia Domini nostri cum fide et dilectione, quae sunt in Christo Iesu.

¹⁵ Fidelis sermo et omni acceptione dignus: Christus Iesus venit in mundum, ut salvaret peccatores; quorum primus ego sum,

¹⁶ sed ideo misericordiam consecutus sum, ut in me primo ostenderet Christus Iesus omnem longanimitatem, ad informationem eorum, qui credituri erant illi in vitam aeternam.

¹⁷ Regi autem saeculorum incorruptibili, invisibili, soli Deo honor et gloria in saecula saeculorum. Amen.

Praeceptum Timotheo commendatum

¹⁸ Hoc praeceptum commendo tibi, fili Timothee, secundum praecedentia in te vaticinia, ut milites in illis bonam militiam,

¹⁹ habens fidem et bonam conscientiam. Quam quidam cum reppulissent, circa fidem naufragaverunt;

²⁰ ex quibus est Hymeneus et Alexander, quos tradidi Satanae, ut discerent non insultare.

Pro omnibus orandum esse

2 * Obsecro igitur primo omnium, ut fiant obsecrationes, orationes, postulationes, gratiarum actiones pro omnibus hominibus:

² pro regibus et omnibus, qui in sublimitate sunt, ut quietam et tranquillam vitam agamus in omni pietate et castitate.

³ Hoc bonum est et acceptum coram salvatore nostro Deo,

⁴ qui vult salvari omnes homines homines et ad agnitionem veritatis [eos] pervenire.

⁵ Unus enim Deus, unus quoque mediator Dei et hominum, homo Christus Iesus,

⁶ qui dedit semetipsum redemptionem pro omnibus, testimonium temporibus suis;

⁷ in quod positus sum ego praedicator et missionarius – veritatem dico, non mentior – doctor gentium in fide et veritate.

De viris et mulieribus

⁸ Volo igitur viros orare in omni loco, levantes puras manus sine ira et disceptatione;

⁹ similiter et mulieres in habitu ornato cum verecundia et sobrietate ornantes se, non tortis crinibus et auro vel margaritis vel veste pretiosa,

¹⁰ sed – quod decet mulieres – profitentes pietatem per opera bona.

¹¹ Mulier in tranquillitate discat cum omni subiectione;

¹² docere autem mulieri non permitto neu dominari in virum, sed esse in tranquillitate.

¹³ Adam enim prior formatus est, deinde Eva;

¹⁴ et Adam non est seductus, sed mulier educta est in praevaricatione.

¹⁵ Salvabitur autem per filiorum generationem, si permanserint in fide et dilectione et sanctificatione cum sobrietate.

De supervisoribus

3 * Fidelis sermo: Si quis supervisionem [episkopếs] appetit, bonum opus desiderat.

² Oportet igitur supervisorem irreprehensibilem esse, unius uxoris virum, sobrium, prudententem, ornatum, hospitalem, doctorem,

³ non vinolentum, non percussorem, sed modestum, non litigiosum, non cupidum,

⁴ suae domui bene praepositum, filios habentem in subiectione cum omni castitate –

⁵ – si quis autem domui suae praeesse nescit, quomodo ecclesiae Dei curam habebit? –

⁶ non novitium, ne in superbia elatus in iudicium incidat diaboli.

⁷ Oportet autem illum testimonium habere bonum etiam ab eis, qui foris sunt, ne in opprobrium incidat et laqueum diaboli.

De ministris

⁸ Ministros [diacónous] similiter [oportet esse] pudicos, non bilingues, non multo vino deditos, non turpe lucrum sectantes,

⁹ habentes arcanum fidei in conscientia pura.

¹⁰ Hi autem probantor primum et sic ministranto, nullum crimen habentes.

¹¹ Mulieres similiter [oportet esse] pudicas, non detrahentes, sobrias, fideles in omnibus.

¹² Ministri sunto unius uxoris viri, qui filiis suis bene praesint et suis domibus.

¹³ Qui enim bene ministraverint, gradum sibi bonum acquirent et multam fiduciam in fide, quae est in Christo Iesu.

De Ecclesia Dei fundamento veritatis

¹⁴ Haec tibi scribo sperans me esse venturum ad te cito;

¹⁵ si autem tardaverim, uti scias, quomodo oporteat te in domo Dei conversari, quae est Ecclesia Dei vivi, columna et firmamentum veritatis.

¹⁶ Omnium confessione magnum est pietatis sacramentum: Qui manifestatus est in carne, / [is] iustificatus est in spiritu, / apparuit angelis, / praedicatus est gentibus, / creditus est in mundo, / adsumptus est in gloria.

Scripsit fr.Benedictus Huculak OFM