EXPEDITVS MILES
EXPEDITVS
MILES
Martyrologium Romanum, liber liturgicus, qui
adhibetur ad Officii horam Tertiam, sancti Expediti mentionem
facit die undeuigesimo mensis Aprilis (19 IV) his uerbis: “Mitylenae
[in urbe Asiae Minoris] sancti: Hermogenes, Gaius, Expeditus,
Astronicus, Rufus, Galatus eodem die martyrii coronam nacti sunt”.
Anno ducentesimo
septuagesimo quarto (274) imperator Marcus Aurelius bellum gessit
cum Marcomannis, qui incolebant hodiernam Bohemiam. Cum autem
pugna esset difficilis ob magnam siccitatem, imperator cum
exercitu sacrificia obtulit diis paganis ad uictoriam
implorandam. Hoc tamen facere noluit Legio XIII, quae fere tota
constabat e Christianis. Qui ardentibus precibus effusis, a Deo
uero impetrauerunt pluuiam copiosam cum grandine et tam multis
fulminibus, ut hostes obcaecarentur et demum cladem paterent.
Notandum est illud miraculum ostendi sculpturâ in Romana columna
Antonina in Campo Martio posita (Piazza Colonna).
Imperator autem
Marcus Aurelius gratitudine motus pro patenti indicio diuini
fauoris, sollemni edicto laudauit Christianos, ipsam uero
Legionem XIII decorauit nomine Legionis Fulmineae. Eius
praefectus fuit utique Expeditus. Qui tamen, unâ cum aliis
Christianis, breviter gauisus est illa specie libertatis, quoniam
anno ducentesimo octogesimo quinto (285) imperium obtinuit
Diocletianus. Is, auctore genero suo Galerio, decreuit ut omnes
milites sui palatii diis sacrificarent, sed etiam edictum dedit,
quo iubebat Christiana templa diruere librosque sacros comburere.
Pauci ausi sunt huic iusso resistere, sed Expeditus, Dei fisus
auxilio, non timuit imperiale scriptum de muro detrahere igneque
corrumpere. Quapropter unâ cum quinque sociis occisus est anno
trecentesimo tertio (303).
In sacris
imaginibus Expeditus de more pingitur Romanâ indutus ueste
militari, manu sinistra tenens palmam, signum martyrii, dexterâ
uero crucem cum Latina scriptione HODIE, dum conculcat coruum,
qui in rostro habet fasciam cum scriptione CRAS. Hac in re
continetur sententia Christiana de non differenda in crastinum
diem conuersione a malo et susceptione boni, quemadmodum non raro
suggerit diabolus, sed agendum esse quam primum, nullâ morâ
interpositâ, quia gratia ad hoc data, uenit instar uolucris,
quae si non capitur, auolat neque reuertitur.
Ad illum monitum
Expedito adscribendum uidetur contulisse ipsa uox ‘expedio’,
quae affinis est conceptui promptitudinis et agilitatis.
Expeditus praeterea habetur ‘sanctus horae undecimae’, seu
– biblico sensu – horae ultimae, nam ille creditur
intercedere specialiter pro eis, qui in summo periculo et in
extrema spe confugiunt ad ipsius intercessionem apud Deum.
Scripsit frater Benedictus Huculak OFM
|