Carolus Boromeus
CAROLVS BOROMEVS
Ad Lacum Maiorem natus est Carolus anno
millesimo quingentesimo duodequadragesimo (1538) idemque felix
nepos papae Pii IV. Aetatis anno iam duodecimo ingressus est in
statum clericalem accipiens tonsuram. Studiis optime peractis
Ticini (Pavia), in antiqua urbe capite Longobardoitaliae,
uocatus est Romam ab auunculo pontifice, a quo pater cardinalis
creatus est annos natus uiginti duo.
Inter generale concilium Tridentinum consecratus est episcopus
Mediolanensis, itaque pastor uastae prouinciae, quae complectebat
non solum totam fere Italiam septentrionalem, sed etiam Heluetiae
(Schweiz) partem. Quam pluries uisit, adueniens in omnem
fere parochiam, in primis sollicitus, ut sacerdotes – etam
iuxta decreta recentis concilii – digne cultum Dei persoluerent
et fidelibus ex animo seruirent. Interfuit coetui theologorum,
quibus ex decreto Concilii componendus erat ‘Catechismus ad
parochos’ et unus fuit e primis antistitibus, qui Tridentini
uotum exsecuti sunt de seminariis clericalibus in sua cuiusque
dioecesi condendis.Familiares diuitias, quas hereditate acceperat,
impendit in aedificandis hospitiis pro aegrotis et pauperibus.
Anno autem millesimo quingentesimo septuagesimo sexto (1576)
grassante peste ipse Mediolanenses iuuabat infirmos. Morbo
affectus mortuus est die 3 mensis Nouembris annos natus
quadraginta sex.
Scripsit frater Benedictus Huculak OFM
|