NON OMNES TEMPORE PASCHATIS OVA TANTUM EDUNT
NON OMNES TEMPORE PASCHATIS OVA TANTUM EDUNT
Capibara paschalis
Est
mos Polonis die Sabbati ante Paschatis diem ova tincturis picta
ad ecclesiam portare, ut ibi a sacerdote aqua sacrata spargantur.
Corbiculo cum ovis additur saepe panis, lucanica aliique cibi,
quo modo homines sperant sibi cornucopiam annonae usque ad
proximi anni Pascha praebere. Die autem ipso Paschatis, ieiuniio
scilicet ad finem perducto, omnia genera carnis eduntur in variis
mundi partibus, in multis tamen terris imprimis vervecina. Minime
tamen in Venetiola, ubi hoc anni tempore editur caro mammalis
rodentis, quod animal in ripa fluminum vitam degit et maxime
notus est ubique terrarum nomine linguae gentis Tupi 'capibara',
nomen autem ei Linnaeanum hydrochoeri (hydrochaeris), id est suis
aquatilis. Quae capibara est maximus pondere animal rodens mundi,
pendet enim usque 65 chiliogramma. Consanguineus ei propinquis,
cobaia, iam multo minor videtur.
Carne capibarae maxime delectantur Venetiolani tempore
ieiunii antepaschalis, nam ut animal partim in terra, partim in
aqua habitans putatur esse magis idoneum ad tempus ieiunandi, cum
una cum piscibus comeditur, aliis enim anni temporibus cives
Venetiolae imprimis bovina vescuntur (quod simile esse videtur
mori veterum nobilium Polonorum, cotidie carnem suillem imprimis
comedentium, qui nihilominus tempore antepaschali aut piscibus
aut... castoribus fruebantur, animalibus scilicet aquatilibus).
Quo facto, id est desiderio maximo imprimis ante festum
Paschatis, cum a multis feripetis illegaliter, venatione scilicet
illicita, hydrochaeris capitur, periculum emoriendi imminere huic
animali posse, licet nondum sit capibara inscripta indici rubro
generum periclitantium.
Usque
heri erat capibara cibus tantum domesticus, id est talis, quem
solum in orbe familiae comedere Venetiolani solebant. Hic mos
tamen mutari paululum videtur atque assatam capibaram mandare iam
potes in nonnullis cauponis urbis capitalis, Caracae, ut exempli
gratia "Biarritz Bistro", quae caupona apud iuvenes
pecuniosiores valde grata est. "Cur, mehercle, invehimus huc
e terris peregrinis satis caram bovinam vervecinamque, cum
capibara iis optime substituenda potest?" - rogat praefectus
coquorum huius cauponae, Nelson Mendez, qui studet, ut gustatui
non solum Venetiolanorum sed etiam peregrinatorum e Londinio aut
Neoeboraco oriundorum, valdeque rei coquinariae peritorum, cibi
sui placeant. Mendez putat hydrochoerum aucturum mox numerum
"ciborum cosmopolitanorum", quo continentur hodie
carnes Australianae: struthionis halmaturique. Proponit capibaram
comedere in iure a caseo Roquefortiano facto.
Scripsit Stanislaus Tekieli
|