Augusta Raurica

Si quis vestrum per pagum Helvetiorum Basileam Agrestem (Baselland) peragrans vestigia temporum antiquorum admirari velit, in vicos Augst et Kaiseraugst se conferat, ubi ruinas Augustae Rauricae visitare licet. Quod oppidum a Lucio Munatio Planco, Iulii Caesaris ipsius amico et legato, anno XLIV ante Christum natum conditum, antiquissima est Romanarum coloniarum in Rheni fluminis valle. Post annos ducentos viginti millia incolarum ibi vitam agebant. Officinis et commerciis florentibus, nihil deerat quod in coloniis ex more aedificabatur: forum curia basilica theatrum (in imagine adposita) thermae templa tabernae.

Post immanem terrae motum, qui anno circiter CCL post Christum natum factus est, et Alamannorum proximam depopulationem, aedificata sunt in planitie ad Rhenum vergente, ubi hodiernus est vicus Kaiseraugst, nonnulla castella quorum intra moenia confugerunt superstites. Ibi saeculo IV p. C. n. ineunte exstructum est Castrum Rauracense, diu imperii finibus magni momenti praesidium, ubi legio prima Martia sedem suam posuerat.

Andreas Ryff et Basilius Amerbach anno MDLXXXII primum oppidi reliqua effodere coeperunt; ad hunc diem omnia loca, ubi Augusta Raurica et Castrum Rauracense fuerunt, indagata sunt. Sub divo reliqua theatri, moenium, portae, curiae, amphitheatri admirari licet; furnus etiam, thermae, cloacae, cellae vinariae, fornax latericia visitatoribus patent. In Domo Romana imagines et res ostenduntur temporum illorum; discipulis "Dies Romani" parvo pretio praebentur, quibus vita Latina cotidiana demonstratur: lingua Latina tantum diebus illis uti licet.

Rerum Romanarum amantibus locus ille minime neglegendumst!

Scripsit Herimannus Novocomensis