De Arcturo Koestler (1905 - 1983)

Etsi Arcturus Koestler, qui die 5 Sept. 1905 Budapestini a parentibus Hebraeis ortum habuit, varie ob eius singularem vitam et scripta aestimatur, tamen obliviscendus non est.

Multarum linguarum peritus, scientiarum haud ignarus, alacri ingenio praeditus, aetate viginti septem annorum iam bonam famam veluti diurnarius sibi comparaverat. Iussu moderatorum factionis communisticae Germanicae, cuius particeps ab anno 1931 factus erat, itinera in Unionem Sovieticam suscepit: condicionibus complurium Russorum gravissimis perspectis, in eo fuit ut a communistis descisceret; quod ne faceret eum tenuit victoria nazistarum, quorum barbariem ingruentem Arcturus statim praeviderat. Quare e Germania is emigravit, et variis in urbibus tranquilliores vivendi modos invenire contendit, quamvis ipse indole tranquilla minime esset praeditus. Interim varia opera scribere pergebat. In bello civili Hispanico eum, qui republicanorum causas foverat, ab hostibus captum et ad mortem certam iam damnatum servavit quaedam captivorum permutatio. Sed etiam eo in bello Arcturum non fugit quam crudeliter adversus ipsos commilitones republicanos communistae se gesserint. Quare anno 1938 factionem communisticam reliquit et deinde in Francogalliam se contulit. In libro c. t. "Faex terrae" suam ipsius aliorumque contubernalium gravem condicionem Koestler narravit.

Famam autem adsectus est amplissimam postquam anno 1940 librum composuit "Meridies tenebricosus" inscriptum, quo innumera scelera describuntur a regimine Staliniano perpetrata. Quo quidem libro tot tantaeque veritates historicae continentur, ut easdem nullo fere in alio- si quaedam de Stalino 'biographiae' excipiantur- lector inveniat quilibet vel rerum Sovieticarum peritior. Nam "verae regiminis Sovietici condiciones multo peiores erant" (adfirmavit Georgius Pressburger quadam in illius libri existimatione, quae die 26 Aug. 2005 edita est in actis diurnis q. i. "Corriere della Sera", p. 33), sicut omnes, qui vel pauca relationis a Nicolao Kruscev anno 1956 habitae legerint, probe sciunt. Bello mundano confecto alia opera scripsit Koestler, in quibus eminet finis scopusve libertatis firmandae, praesertim cum e regiminibus 'totalitariis', quae unius cuiusque hominis libertatem conculcarunt, barbaries immanis orta sit. Severus vir fuit Arcturus, tamen non raro magnanimus. Omnia spernebat, quae sibi putida ac falsa videbantur.

Quare mirum non est ut is, qui etiam librum c. t. "Dialogus cum morte habitus" scripserit et senex morbo 'Parkinsoniano' laboraret, die 3 Mart. 1983 Londinii, una cum uxore Cynthia Jefferies, mortem sibi voluntariam consciverit. Nam hoc mortis genus, quod Graece <euthanasìa> dicitur, veluti ius hominis cuiusvis Koestler semper adfirmaverat; "mortem igitur illam Arcturus cum ipsius vita congruens elegit" (hanc sententiam scripsit Nellus Ajello in actis diurnis q. i. "la Repubblica", Kal. Aug. 2005 editis, p. 31). Et "eius mors quodam gravi sensu haud caret" (ita Caesar Sughi in a. diurnis, quae "il Resto del Carlino" inscribuntur, die 3 Sept. 2005 editis, p. 26, in symbola c. t. "Etsi a saeculi vigesimi turbinibus iactatus, tamen Koestler suas opiniones strenue defendit ac vulgavit").

Scripsit Victorius Ciarrocchi