84
Democratiam se ipsam ad nihilum redigere
Postquam Hamas in Palaestinorum suffragiis maiorem partem
populi consensuum mense Ianuario obtinuit, quaestio vetus
proponitur, de qua altero bello mundano vix coepto actum est:
potestne democratia democratiam interficere? Nam Hamas non tantum
gregem terroristicum esse constat, sed etiam locus ubi conveniunt
extremae opiniones Islamicorum, quibus notio ipsa democratiae
omnino reicitur. Casus Hitler iam disputatum est, qui populo
favente summa rerum potitus rem publicam Weimarensem anno
MCMXXXIII disiecit.
Tum variae opiniones enuntiatae sunt, sed democratiae se ipsam
delere illicitum plerisque visum est. Evanuit deinde disputatio,
cum democratice omnes civitates occidentales regerentur; haud
vero in omnibus, exempli gratia Argentinam Peron illo tempore
regebat, similia alibi in America Latina fiebant, quae benevole
tolerabantur.
At de Islam tolerare non decet: tanta quaestio, tam nova, tam
mira! Nam in civitatibus occidentalibus regimina democratica
gubernaverant ante dictaturam, cui comitiis a democraticis
excogitatis potestas tributa est: exquirere ergo oportebat, utrum
democratiae se ipsam delere liceret an non. Sed apud Islamicos
optimum exemplum apud Iraniam invenitur, necnon apud Algeriam:
apud neutram suffragia, quibus civitatis res futurae effingendae
erant, democratice habita sunt. Nam anno MCMLXXIX rectores USAe
mala cum conscientia Persarum regem (Shah)
dereliquerunt, eius duces ad deditionem invitantes, qui mox
supplicio affecti sunt. Ita in locum tyranni, qui patriam suam in
moderna tempora ferre studebat, tyrannus Khomeini temporis
praeteriti fautor successit, rigidam rem publicam Islamicam
promittens: de qua re omnes iamdiu certiores facti erant.
Aliter se res in Algeria habuerunt: observatores saepe, qui
democratiae "integritatem" conlaudaverunt, defleverunt,
quia duces exercitus exitum suffragiorum anno MCMLXXXXII
habitorum non observaverunt. Quibus "antidemocraticis"
militibus grati esse debemus, quod Italia sibi methanum sine ulla
violenta Islamicorum exactione comparare potest: ita altera
infesta theocratia Iranicae similis evitata est.
Recta ergo ratione utendum est: anno MCMXXXIII apud Germanos
democratia icomitiis nterfecta est, deinde in Irania suffragiis
acrior tyrannis constituta est: quam ob rem a veritate abhorret,
qui dicit ubi comitia ibi democratiam esse, vel comitia
democratiam gignere. Comitia ipsa tantum ratio quaedam sunt, ad
rectores deligendos: papam etiam, consilio cardinalium electum,
regem absolutum esse constat. Quamvis tribus Germanorum, ut
ceterae, duces delegissent, inde nulla democratia consequebatur.
Comitia ergo instrumentum democratiae sunt, tum si res publica
tota democratice regitur, cum si factiones opiniones democraticas
profitantur: quod neu de Hamas neu de asseclis Khomeini adfirmari
potest. Suffragia nullum mirificum remedium sunt: ne hoc
obliviscamur, cum tempus Fratrum Muslimorum in Aegypto venerit.
Hoc scriptum magistri Italici rei politicae Ioannis
Sartori, in actis diurnis Italicis "Il Corriere della
sera" die VIII mensis Februarii MMVI editum, in linguam Latinam conversum est.
Scripsit Herimannus Novocomensis
|