1. Factio nomine ERC (Cataluaniensi more Esquerra Republicana de Catalunya, id est, Rei Publicana Catalauniensis Sinistra, quae factio in proximis comitiis generalibus pridie Idus Martias anno MMIV habitis sescenta quinquaginta dua suffragia obtinuit (id est, duo virgula quinque centesimae partes, scilicet octo scamna super trecenti quinquaginta), et cuius praeses Iosephus Ludovicus Carod-Rovira maxima potestate gaudet coram nostro maximo moderatore Iosepho Ludovico Rodríguez Zapatero (cui semper audet minari recessu adiumenti causa regendae Hispaniae ea tempestate, qua res eo invito progreditur), et cuius odium vexilli Hispani et nationis Hispaniae manifestum omnibus civibus fit (certe ipse non curat id propalam manifestare), nuper decrevit scidulas usque ad numerum C milia typis mandatum iri, quarum aspectum in photographica imagine hac exponimus:



Textus autem earum sic exaratus est: "Accepturus" Zapatero inquit "eam Constitutionem quam Senatus Catalauniensis adprobabit ", Iosephus Ludovicus Rodriguez Zapatero. Barcinone, Idibus Novembribus anno MMIII. Talia verba vera sunt: ab hodierno maximo moderatore pronuntiata sunt in conventu electorali habito eo die. Carod-Rovira curate ea adnotavit et nunc venit flagitatum id quod promissum fuit. Igitur scidulas exaratas in aversa parte mittuntur iam ad directionem cursualem eam: "Ad Iosephum Ludovicum Rodríguez Zapatero, in Palatio Moncloa residentem. 28071, Matriti. Sigillo posito, actumst. Nova editio scidularum iam paratur…

Ceterum de ERC alia pauca dicere possumus: nuper sunt qui dictitent quosdam de novo bello civile loqui. Meo iudicio (si fallor amabo me emendari volo) sola ERC de novo bello civile locuta est. Et videamus qualibus in modis: legatus commercii et membrum ERC nomine Iosephus Huguet (Deus salvos nos faciat a talibus Iosephis !) his verbis nostras aures recreavit : " Si nova Constitutio Cataluaniensis cladem subit (nondum probata erat a Catalauniensi Senatu)  novum bellum civile fiet, inter virgulas, in Catalaunia, bellum quod ERC reget contra Hispaniam, proinde ut "Els Segadors" (motus in praeterito saeculo XVII habitus in copias castellanas). Et Huguet pergit: " natio scit et scire debet " (scit aut scire debet, Ioseph?) "Catalauniam, incepto irrito, in dynamicam socialis conflictionis crescentis ingressuram, quae beneficio flagitantibus summam libertatem erit, nam id nos convertemus contra Hispaniam " Et alio in loco : " In bello nos praestamus omnibus clandestinis bellatoribus ". Macte virtute ! Saltem verborum claritudo maximas gratias agendas meret.

2. Minister rerum ad industriam, commercium necnon peregrinationes delectationis causa susceptas pertinentium, primus secretarius Partium Socialistarum Catalauniensium necnon curator communicationum in civitate Hispania, Iosephus Montilla, (alium Iosephum, per Iovem !), penes quem arbitrium de re communicativa, nuper ante plurimos diurnarios aperte declaravit se aegerrime ferre societatem radiophonicam nomine COPE, quae lineam edocentem manifeste contrariam inceptis politicis Partium imperantium Hispaniae sequitur, operam totam atque universam, eius iudicio, dare ad nuntios odia, divisionem atque rixas foventes, scilicet eos nuntios qui, eius sententia, hoc unum temptant, ut lolium seminetur. Sic condemnavit "virulentiam manifestationum eximiarum personarum vitae politicae Hispanae, praesertim earum quae a rectoribus Partium Popularium (PP) procedunt, necnon a quibusdam opinionis publicae signiferis, quorum verba falsa et difamatoria nimis in Constitutionem Catalauniensem fiunt, verba egentia subsidio in reformationis scripto". Eodem modo "vexilla" affirmavit "panduntur et fossae fodiuntur".

 

3. Post verba ministri, campus patet novis inceptis: legatus Partium Socialistarum Catalauniensium (PSC) nomine Iohannes Ferran rogationem fecit nuperrime in Senatu Catalauniensi, qua rogatione is invenire temptavi utrum Consilium Rerum Audiovisualium Catalauniense (CAC), quod Consilium PSC, ERC atque ICV obtinent, potestate gaudeat condemnandae societatis radiophonicae nomine COPE (quos diurnarios, magna auctoritate dignitateque publica praeditos, non dubitat appellare benevolis verbis "politicos predicatores" atque "falcones") annon. Secundum Europam Press Ioseph Maria Carbonell (per Iovem Iunonemque, alium Iosephum!) praeses eius Consilii necnon etiam membrum PSC, respondit investigationem initam esse eo consilio declarato, ut patefaci possit utrum societas radiophonica COPE Chartam Magnam Hispanam vulneraret et, si ita fieret, Administratio Cataluanensis (more Catalaunensi nomine Generalitat) instari posset ad cautiones opportunas ineundas.

De hoc omni, quid dicatur? Varia, mea sententia : Primum omnium : animum enim emollit cura exquisita erga Chartam Magnam Hispanam ab ipsis manifesta, qui nihil aliud cupiunt temptantque omnibus viribus artibusque nisi eandem mutent tali modo ut eam frangi atque liquari adipiscantur. Secundum : plurimi cives in Hispania nuntiis COPE, non solum verbis sed etiam sententiis plane assentiunt. Ceterum, maxima pars eorum nuntiorum nihil aliud nisi veritates in re ipsa hodierna Hispana demonstrabiles dicunt: Quid igitur accidit ? Res nova non est : agitur de nuntii morte, loco litterario carissimo poetis fabularum auctoribusque nostrae miratae Antiquitatis. Certe : aliqui potius egerunt. Iulius Caesar, dictator perpetuus, gladio non usus est in Ciceronem, eum qui laudationem Catonis scripserat. Maluit enim calamo uti, nam censura nimia abhorrebat. O tempora, o mores!



 

4. In his eisdem diebus hoc factum cognitum est: Administrationes Valentinam necnon Balearicam magnam iram atque indignationem concepisse ob permagnum signum in caespite stadii nomine "Camp Nou" (Novus Campus) monstratum atque pansum, in quo Communitatem Valentinam et Balearem inclusas apparebant in quadam re appellata (Catalauniensi more) "Països Catalans", scilicet "Nationes Catalaunienses". Hoc spectaculum comitatum fuit permagno clamore: "Vivant Nationes Catalaunienses!!", ab spectatoribus in stadio praesentibus et oratore publico ad occasionem parato clamato. Omnia enim haec evenerunt in certamine pedifollico inter societatem Fútbol Club Barcelona atque Osasuna, rectoribus manus pedifollicae Catalauniensis libentibus, praesertim praeside eius Iohanne Laporta. Rectores Valentini necnon Balearici apud Concilium Antiviolentiae denuntiationem tulerunt ob "laudationem animi catalauniensis expansionistam" (Valentia enim et Baleares multum aliud quam Catalaunia se ipsas habent et aestimant) necnon ob usum athleticae rei ad exaltationem politicam, more proprio regiminum fascistorum necnon totalitariorum.
5. Igitur paulum post id lamentabile eventum, Concilium Antiviolentiae, unanimiter decrevit se instaturum Foederationi Hispanicae Pedifollii (RFEF) necnon Societati Pedifollii Professionalis (LFP) eo consilio, ut consilia inirentur ad vitanda eventa similia ac in certamine pedifollico inter societatem Fútbol Club Barcelona atque Osasuna facta.


 

6. Quo autem facto, nihilominus praeses gregis pedifollici Fútbol Club Barcelona, nomine Iohannis Laporta, eam athleticam manum decrevit sociari cum quadam societate nomine "Omnium Cultural", cuius praecipuum propositum ad praesidium Novae Constitutionis Cataluanensis spectat, ut Matriti nullum verbum eius scripti mutatum neque sublatum fiat.

Ansgarius Legionensis

Scripsit Ansgarius Legionensis