De funere tyranni

Solis die magna cum pompa sepultus est praesidens Turkmenistaniae Saparmourat Niazov: a militibus corpus latum est Kiptchak, in vicum ubi ipse natus fuerat, in sepulcrum familiare non longinquum ab ampla meschita. Catervatim Turkmeni ducem mortuum honoraverant, cuius reliquiae in palatio ab eodem exstructo triduum exponebantur. Russorum, Turcarum, Afganorum ministri primarii florum fasciculos ante feretrum deposuerunt. Quis post Turkmenorum ducem - nam ita ipse appellari voluit - rerum potiturus sit, omnes ignorant.

Communisticae factionis anno MCMLXXXV secretarius factus, praesidens rei publicae comitiis anno MCMXC habitis creatus, anno demum undebismillesimo dux supremus usque ad mortem dictus est: cuius cultus eo immoderationis pervenit, ut eius imagines cotidie in actis diurnis et muris adpositae aspiciantur, parentes ambo "patriae heroes" declarati sint, menses atque hebdomadae dies ab ipso creatis nominibus appellentur. In imagine adposita ducis statua ex auro apud palatium praesidentis ostenditur, quae tali machina praedita est ut facies semper solem versus convertatur. Anno MMII seditio repressa est, qua ipse interfici periclitatus est.

Sub Turkmenistaniae solo magna vis gasi naturalis invenitur, unde a societate Russica Gazprom Unioni Europaeae suppeditatur: per olei ductus Russorum tantum gasum transportatur. Nihilo minus miserrime vivit populus, si cum ceteris rebus publicis olim Sovieticis compares.

Scripsit Herimannus Novocomensis