De pace et bello in Sudania

Maxima factio rebellis regionis Darfur, quae Grex et Exercitus ad Sudaniam liberandam appellata est, pacis condiciones ab Unione Africana confectas et a moderatoribus Sudanensibus propositas accepit: de quibus consiliis ad securitatem servandam, ad summam rerum partiendam et divitias dividendas rectores assensi sunt, postquam duo vel tria centena milia hominum diuturno bello interfecti sunt et duobus milionibus effugiendum fuit, (sicut in imagine aspicitur).

Quamquam tamen moderatores Africi et Occidentales magnopere cunctis gregibus rebellibus suadere conati erant, ut condiciones propositas omnes acciperent, duae factiones, altera Exercitus ad Sudaniam liberandam appellata (id est fere sicut factio supra citata), altera Grex ad Aequitatem et Iustitiam, assentiri constanter noluerunt: nam frustra postulaverant ut tota regio Darfur in unam provinciam tantum cogeretur, ut milites Arabici rectoribus Sudanensibus faventes armis sine dubio ullo orbarentur, ut detrimenta belli victimarum apte sarcirentur et summa rerum divitiaeque aeque distribuerentur, sponsoribus institutis mundanis.

Rebelles Sudanenses arma anno tertio et bismillesimo sumpserant, moderatores Arabicos, qui ex capite Khartoum rei publicae consulunt, incusantes, quod Nigritas neglegerent. Bellum usque ad hunc diem non desiit, tametsi septem milia militum ab Unione Africana ad pacem reconciliandam missi sunt. Sed de improviso studium huius neglectae civitatis usquequaque, praesertim in USA et Sinis, exortum est: nam novissime compertum est sub arentibus desertis magnam copiam petrolei esse. Inde amor pacis Sudanensis undique demostratus.

Scripsit Herimannus Novocomensis